DAVA : Taraflar arasındaki "İhbar ve kıdem tazminatı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Antalya İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.7.1995 gün ve 1995/221-416 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 18.3.1996 gün ve E. 1995/30155, K. 1996/5560 sayılı ilamı ile; (..1 Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

    2 - İddia savunma ve dosya içeriğine göre, mevsimlik işçi olarak çalışmakta olan davacı işçinin yeni mevsimin başlamasına rağmen çağırılmadığı, daha sonra da davalı işverenin bu tutumu sonucu iş aktinin feshedildiğinin kabulü gerektiğinden hareketle ihbar ve kıdem tazminatları isteğiyle bu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

    Olaylarının bu gelişme sebebine göre 1475 sayılı İş Kanunu'nun 16. maddesinin zorlayıcı sebepler başlıklı 3. bendi uyarınca işçinin çalıştığı işyerinde bir haftadan fazla sureyle işin durmasını gerektircek zorlayıcı sebep nedeniyle iş akdinin işçi tarafından feshedildiğinin kabulü ggerekir. Böyle olunca, davacı işçi ihbar tazminatına hak kazanamaz. Buna rağmen bu isteğin de hüküm altına alınması hatalıdır.

    3 - İş akdinin dava açmak suretiyle davacı işçi tarafından feshedildiği anlaşıldığına göre hüküm altına alınan kıdem tazminatı için dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Temyiz eden: Davalı vekili

    Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle Hukuk Genel Kurulu önüne direnme yoluyla gelen uyuşmazlık, yalnızca ihbar tazminatı ve kıdem tazminatına uygulanan faiz başlangıcı ile ilgilidir. Davacı mevsimlik işçidir. Davalı işveren idarece 14.11.1993 tarihinden itibaren iş akdi askıya alınmış ve 1994 işyılı başlangıcında da kendisi işe davet edilmiştir. Ancak davacı işyerinden aldığı bu davete karşılık, davalı işveren idareye verdiği 15.7.1994 günlü dilekçesiyle 1994 yılı iş mevsiminde özel nedenlerle çalışamayacağı ve iş akdinin müteakip sezona kadar askıda kalması isteğinde bulunmuştur. Bu durumda iş akdinin işveren tarafından feshedildiğinin kabulü mümkün olmadığına göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden, dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.10.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972