 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/397
Karar No : 1996/637
Tarih : 25.09.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 1. İş Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 26.9.1995 gün ve 1995/591-1294 sayılı kararın incelenmesi davalı Ö. Atermit A.Ş. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21. Hukuk Dairesi'nin 22.1.1996 gün ve 1996/139-103 sayılı ilamı ile; (... 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Dava, davacıların çocuğu Y'nin 15.10.1983 tarihinde meydana gelen işkazası sonucu ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminatın tahsiline ilişkindir.
Davacıların Adana İş Mahkemesi'nin 1986/480 Esas sayılı dosyası ile fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmak suretiyle her bir davacı için 250.000 TL.'den toplam 500.000 TL. manevi tazminatın tahsili amacıyla dava açtıkları ve sonradan davacıların davayı müracaata bırakmaları sebebiyle davanın açılmamış sayılmasına karar verildiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık manevi tazminatın bölünüp bölünmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen acı ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması, kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Manevi tazminat bölünemez. Yargıtay'ın yerleşmiş görüşü de bu doğrultudadır.
Bu durumda davacılar daha önce açıp sonradan müracaata bıraktıkları davada duydukları üzüntü ve acı karşılığı ayrı ayrı 250.000 TL. istediklerine göre bu istekleri miktarla sınırlı olarak manevi tazminatın kabulüne karar verilmek gerekirken fazlaya hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davalı Ö. Atermit A.Ş. vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı Ö. Atermit A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 25.9.1996 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.