 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/2-331
Karar No : 1996/628
Tarih : 25.9.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR ÖZETİ:Boşanmanın feri niteliğindeki nafaka ve tazminata da hükmedildiğinden ayrıca taraflar lehine bu sebeple nisbi vekalet ücreti gerekmez.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 24. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.12.1994 gün ve 1993/380- 1994/816 sayılı kararın incelenmesi davacı ve davalı tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 20.3.1995 gün ve 1995/2553-3145 sayılı ilamı ile (...tazminat davaları boşanmanın feri niteliğinde olduğu halde davalı yararına nisbi vekalet ücretine hükmolunması doğru bulunmamıştır.
Davalının aile bütünlüğüne ve şahsiyet haklarına ağır bir saldırının varlığı kanıtlanamadığından (MK. md. 143/2) manevi tazminat talebinin reddi yerine kabulü bozmayı gerektirmiştir.
Davalının babadan kalan gayri menkulleri olduğu iddia edilmiş tapu kayıtları celbedilmiştir. Muris ölü ise veraset ilamı alınarak kalan gayri menkullerin gelir ve değerleri belirlenerek davalıyı yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı tespit edilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yoksulluk nafakasına hükmolunması kanuna aykırıdır.
Tarafların belirlenen ekonomik ve sosyal durumlarına paranın alım gücüne nazaran davalı için takdir edilen maddi tazminat ve nafaka azdır. Medeni Kanunun. 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat ve tedbir nafakası takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi de bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Taraf vekilleri
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle dava Medeni Kanunun 134/son maddesinden kaynaklanan boşanma ve maddi manevi tazminat ile nafaka istemlerine ilişkindir.
Direnme yoluyla Hukuk Genel Kurulunun önüne gelen uyuşmazlık yalnızca maddi manevi tazminat nafaka ve bunlarla ilgili olarak verilecek vekalet ücretinin maktu mu yoksa nisbi rai olacağı noktalarında toplanmaktadır.
Özel Dairenin boşanmanın feri bulunan bu isteklerle ilgili olarak Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen ve devamlılık kazanmış yargısal kararlara ela tamamen uygun bulunan çok açık içerikteki bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru değildir. O halele usul ve yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK. 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 25.9.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.