 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/20-987
Karar No : 1997/181
Tarih : 12.3.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAPU İPTALİ VE TESCİL ( Orman Tahdidi Kesinleştikten Sonra Taşınmazın Kadim Mezarlık Olduğu Gerekçesi İle Dava Açılıp Tahdidin İptalinin İstenememesi )
- ORMAN TAHDİDİNİN İPTALİ ( Orman Tahdidi Kesinleştikten Sonra Taşınmazın Kadim Mezarlık Olduğu Gerekçesi İle Dava Açılıp Tahdidin İptalinin İstenememesi )
- KADİM MEZARLIK ( Orman Tahdidi Kesinleştikten Sonra Taşınmazın Kadim Mezarlık Olduğu Gerekçesi İle Dava Açılıp Tahdidin İptalinin İstenememesi )
743/m.918
DAVA : Taraflar arasındaki "tapu iptali ve tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Erbaa Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 6.7.1994 gün ve 1993/161 -1994/316 sayılı kararın incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi'nin 26.1.1996 gün ve 1994/11166-1996/540 sayılı ilamı ile; ( ... Çekişmeli kadim mezarlığın bulunduğu saha, 1974'te yapılıp kesinleşen Orman tahdidine göre Orman sınırları içine alınmıştır. Tahdit kesinleştikten sonra, bu yerin kadim mezarlık olduğu gerekçesi ile dava açılıp, tahdidin iptali istenemez. Açıklanan husus gözetilerek, davanın reddi gerekirken, kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 1- Yerel mahkemece, davanın kabulüne dair kurulan ilk hüküm, davalı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmeyerek mahkeme kararı davalı Orman İdaresi yönünden kesinleşmiştir.
Bu durumda hakkında hüküm kesinleşmiş bulunan davalı Orman İdaresinin yerel mahkemenin direnme kararını temyize hakkı bulunmamaktadır. O itibarla, davalı Orman Yönetiminin temyiz istemi bu nedenle reddedilmelidir..
2- Davalı Hazinenin temyizine gelince;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
Sonuç: Yukarıda açıklandığı üzere;
1- İlk kararı temyiz etmeyen davalı Orman Yönetimin direnme kararını temyize hakkı bulunmadığından temyiz isteminin REDDİNE; istek halinde temyiz peşin harcının iadesine,
2- Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.3.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.