DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Beyoğlu Asliye 4. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 4.7.1995 gün E.1994/598 - K.1995/437 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 28.3.1996 gün ve E.1996/2833 - K.1996/3618 sayılı ilamı:

( ...Dava, fuzuli işgal nedenine dayalı elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.

Ancak, davacıların, halen müşterek maliki bulundukları taşınmaz, miras bırakanlar tarafından davalılara kiraya verilmiş; taşınmazın intikalinden sonra 1.1.1986 tarihinde kira sözleşmesi, taraflarca yenilenmiştir. Buna karşın maliklerden İbrahim, tek başına, davalılarla 4.3.1986 günü, yeniden kira sözleşmesi akdederek mecurun 30.6.1989 tarihinde tahliye edileceğine dair taahhüt almıştır. Söz konusu tarihte, tahliye edilmemesi üzerine İbrahim anılan taahhütnameye dayanarak, ( 1989/2203 ) icra takibine girişmiş itirazın kaldırılması isteği üzerine İcra Tetkik Merciince görevsizlik kararı verilmiştir. Sulh Hukuk Mahkemesine yalnızca İbrahim tarafından açılan tahliye davası sırasında o davanın tarafları sulh olmuş, 26.1.1990 tarihli kararla, sulh uyarınca, 30.11.1991 tarihinde taşınmazın tahliye edilmesi hükme bağlanmıştır. Kararlaştırılan tarihte, boşaltılmaması nedeniyle davacılar tarafından ilamlı icra yoluyla takip yapılmış, itirazın kaldırılması isteği, icra Tetkik Merciince, davacılardan Emine'nin ilamda taraf olmadığından sözedilerek reddedilmiştir.

Bu arada İbrahim'in davalılarla tek başına yaptığı 30.11.1991 tarihli kira sözleşmesi de, Emine'nin açtığı dava sonucunda iptal edilmiş ve paydaş Emine, 1.11.1991 ve sonraki tarihlerde kira bedellerini ihtirazi kayıtla almıştır.

Yukarıda kısaca özetlenen gelişmelerden sonra her iki paydaş davacı temyize konu davayı açmışlardır. Bütün bu açıklamalar karşısında, yanlar arasında 1.1.1986 tarihinde kira sözleşmesinin kurulduğu tartışmasızdır. Bu tarihten sonraki tüm işlem ve açılan davalarda, pay ve paydaş çoğunluğu olmadığı gibi 1.1.1986 tarihli kira sözleşmesini de ortadan kaldıracak nitelikte değildir.

Hal böyle olunca, yanlar arasında kurulan söz konusu sözleşmenin varlığını koruduğunun kabulü zorunludur. Bu nedenle, davalıların fuzuli şagil olduğunun kabulüne yasal olanak yoktur.

O halde davanın reddedilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı biçimde kabulü doğru değildir. Anılan hususlar, bu kez yapılan inceleme sonucu anlaşılmış bulunduğundan davalıların karar düzeltme isteklerinin HUMK'nun 440. maddesi uyarınca kabulüne ve Dairenin 5.12.1995 tarih, 14213/16115 sayılı onama kararının kaldırılmasına; hükmün belirtilen nedenlerden ötürü, HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972