 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/19-539
Karar No : 1996/680
Tarih : 9.10.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "şikayet" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Ankara 5.İcra Tetkik Mercii Hakimliğince davacın reddine dair verilen 29.6.1995 gün ve 1995/389-429 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 15.Hukuk Dairesinin 15.12.1995 gün ve 1995/10699-11222 sayılı ilamı ile (... Davacı vekili derece kararına konu 06 LJ 274 plakalı aracın Serpil E... adına trafikte kayıtlı olduğunu bu aracın Serpil E...'in borcundan dolayı fiilen haczedilerek satıldığını aynı araç üzerine davalı Özkan G..'ün kendisine borçlu Hacı Arif A...'ın borcundan dolayı da haczedildiğini yapılan sıra cetvelinde davalının haczinin daha önce olduğu gerekçesi ile birinci sıraya alındığını oysa 2918 sayılı Kanunda satış işleminin nasıl yapılacağının belirtildiğini, noter haricinde yapılan satışların geçersiz olduğunu, icra müdürlüğünün derece kararında davalıyı 1.sırada göstermesinin hukuka aykırı olduğunu belirterek derece kararının iptalini ve satış bedelinin tamamının müvekkiline ödenmesini istemiştir.
Mahkemece şikayetin reddine karar verilmiş.
Tescil edilen araçların satış ve devirlerinin ne şekilde yapılacağı 2918 sayılı Kanun 20/d maddesinde belirtilmiş olup, noterlerce yapılmayan her çeşit satış ve devirlerin geçersiz olduğu belirtilmiştir.
Davalıya borçlu Hacı Arif A...'ın mahcuz aracı haricen satın aldığını ispat eden her hangi bir belgede dosya içinde bulunmamaktadır.
Somut olayda mahcuz araç trafikte Serpil E... adına kayıtlı olduğundan aracın satışından elde edilen bedelden öncelikle malikin alacaklısı davacının yararlanması gerekir. Mercii Hakimliğince bu ilke doğrultusunda davacının şikayetinin kabulü gerekirken yazılı gerekçe ile şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA tek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 9.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.