 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/191
Karar No : 1996/322
Tarih : 15.05.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "hasar tazminatı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karşıyaka 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.4.1995 gün ve 1995/189-392 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 13.11.1995 gün ve 1995/11706-13032 sayılı ilamı:
(.. Davacı vekili, dava dilekçesinde reeskont üzerinden temerrüt faizi talep etmiştir.
TTK.nun 3. maddesine göre, ticari şekilde işletilen bir müesseseyi ilgilendiren bütün muamele, fiil işler ticari işlerdendir.
Dava konusu, ticari işletmeyi ilgilendirdiğinden ticari iş olduğunun kuşkusuz bulunmasına ve 3095 sayılı Kanunun 2/f.3 maddesi hükmüne göre ortada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin reeskont faizi oranında istenebilecek olmasına binaen mahkeme'ce talep gibi olay tarihinden itibaren davacı yararına reeskont faizine hükmedilmek gerekirken yazılı gerekçe ile yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkeme'ce önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 15.5.1996 tarihinde oybirliği ile karar verildi.