 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/18-797
Karar No : 1997/53
Tarih : 5.2.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- HUKUKİ YARAR ( Pratik fayda )
- PRATİK YARAR ( Kat Mülkiyeti Kanun uygulanması )
- ORTAK YERLER ( Su deposu )
634/m.4
DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "meni müdahale, eski hale getirme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Erdek Sulh Hukuk Mahkemesinde davanın kabulüne dair verilen 7.9.1995 gün ve 1994/1251995/264 sayılı kararın incelenmesi davalı Ali Anafarta vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 11.4.1996 gün ve 1996/31143810 sayılı ilamı: ( ...Bilirkişi raporundan ve dosya kapsamından anlaşıldığına göre davaya konu su deposu kullanılmamakta ve çürümüş vaziyette olup, kat malikleri kupulunca deponun da dahil olduğu ortak alanın kömürlük olarak, davacı da dahil olmak üzere diğer kat maliklerine kullanılmak üzere tahsis edilmesine 16.10.1993 tarihinde karar verilmiş, yeni su deposu da kurulmuş bulunmaktadır. Bu durumda kesilip çürük olduğu için kullanılmayan ve satılan su deposunun eski yere monte ediimesinde ne gibi bir pratik yarar bulunduğu saptanmadan bu konuda hüküm tesisi doğru görülmemiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
1 Mümeyyiz dahili davalı, Mehmet Kurnaz önceki kararı temyiz etmediğinden hakkındaki hüküm kesinleşmiştir. Hakkındaki hüküm kesinleşmiş çlanın direnme kararını temyize hakkı yoktur.
2 Davalı Ali Anafarta vekilinin temiyizine gelince;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : 1 önceki karan temyiz etmeyen ve hakkındaki hüküm kesinleşen dahili davalının direnme kararına temyize hakkı olmadığından temyiz isterranin Reddine,
2 Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnmç kararının Özel Daire bozma karırında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliği ile karar verildi.