Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;  Ankara Asliye 2.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.5.1994 gün ve 1993/632 Esas -1994/270 Karar sayılı kararın incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 20.2.1995 gün ve 1995/134-1426 sayılı ilamı ile;   (...Davacı vekili, davalı tarafından yürütülen kazı çalışmaları sarasında müvekkiline alt yeraltı kablolarının hasarlandırıldığını ileriye sürerek (11.522.280) lira hasar bedelinin olay tarihinden yürütülecek reeskont faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili,  çalışma alanına ait bilgilerin ve eleman görevlendirilmesinin talep edildiği halde davacının ilgisiz kaldığını, bu nedenle davacının kusurlu olduğunu,  talebin fahiş olduğu gibi yasal faiz istenebileceğini savunarak davanın reddini isteniştir.

Mahkemece,  toplanan deliller, bilirkişi raporuna nazaran olayda gerekli bilgileri vermeyen davacının %50 kusurlu olup bilirkişiler kurulunca hesap edilen zarardan bu kusur oranına göre davalısın sorumlu olduğu sonucuna varılarak davanın kısmen kabulü ile  (4.608.912) liranın olay tarihinde (28.4.1993) yürütülecek %30 faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Ancak, davacı vekili dava dilekçesinde 3095 sayılı Yasanın 2/3 maddesine dayanarak reeskont oranında ticari temerrüt faizi istenildiği halde mahkemece red gerekçesi açıklanmadan %30 oranında ticari temerrüt faizine hükmedilmesi doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden:  Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere ve özellikle taraflar tacirdir. Zarar ticari nitelikteki  faaliyet sırasında doğmuştur.

Davacı idarenin davadan önce karşı tarafa gönderdiği ihtarnamede %30 yasal faiz  talebinde bulunması dava dışı ikrar niteliğinde olmayıp,  ifaya davetten ibarettir. Ancak karşı tarafca da bu davete icabet  edilmediğine  göre  Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,  önceki kararda  direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme karan bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı Tekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 25.9.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972