DAVA : Taraflar arasındaki "ihtiyaç nedeniyle tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 7. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 5.4.1995 gün ve 1994/325-1995/355 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

    Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 5.6.1995 gün ve 5373-5681 sayılı ilamı:

    (... Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiştir.

    Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının ileri sürdüğü kiralanana ihtiyacı olduğu yolundaki iddianın gerçek ve samimi olup olmadığı noktasındadır. Kiralananın maliklerinden olan ve diğer maliklerin muafakatlarıyla davayı açan davacının eczacılık fakültesi mezunu olup boşta bulunduğu, henüz bir yerde çalışmadığı ve işyerinin olmadığı sabittir. Böyle bir kişinin kiralanında kendi adına iş kurmak istemesi tabiidir. Davacı tanıkları da bu yoldaki iddiayı doğrulamışlardır. Davalı tarafın, ihtiyaçlının burada iş kurmayacağını, çalışmayacağını ve bu sebeple iddianın doğru olmadığının kabulüne elverişli bir delili bulunmamaktadır. Bu bakımdan bu iddianın samimi olmadığının kabul edilebilmesi olanaksızdır. Daha önceden bir başka malikin bu yere ihtiyacı olduğunu iddia etmiş olması, o davadaki iddianın gerçek ve samimi olmadığının kabul edilmiş olması, doğrudan doğruya davacının samimiyetsizliğine delil olamaz. Bu nedenlerle davanın kabulüne kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972