 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/659
Karar no : 1995/910
Tarih : 25.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar 2. arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 3. Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabülüne dair verilen 28.04.1994 gün ve 1993/469 E. 1994/167 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekilleri tarafından istenilmekle üzerine,
Yargıtay Hukuk Dairesi'nin 29.09.1994 gün ve 1994/8018-8843 sayılı ilamı:
(...Fiili ayrılık başlı başına boşanma nedeni değildir.
Medeni Kanun'un 134/1-2. maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik bikliğinin, müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medreni Kanun'un 134/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve kaiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresine temyiz edildiği nalaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 25.10.1995 gününde yapılan ilk görüşmede yeterli çoğunluk sağlanamadığından, yapılan ikinci görüşmede oyçokluğuyla karar verildi.