 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/640
Karar no : 1995/1017
Tarih : 22.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR : Taraflar arasındaki "tahliye-ecrimisil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 4. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 29.09.1994 gün ve E. 1992/1094, K. 1994/991 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 21.11.1994 gün ve E. 11569 K. 11861 sayılı ilamı; (...Taraflar arasında kira sözleşmesinin bulunduğu gerekçesiyle davanın görevden reddine dair verilen karar üzerine dosya Sulh Hukuk Mahkemesi'ne tevdi edilmiş, davacı vekili 16.02.1993 tarihli dilekçe ile müvekkili Fevziye Mektepleri vakfının 1 asra aşkın süredir eğitim öğretim faaliyeti sürdürdüğünü vakfın bünyesindeki Işık Lisesi Ortaokulun, ilkokulu, anaokulu bulunduğunu birimlerinin çokluğu nedeni ile okul kantininin yiyecek ve içecek kırtasiye ve okul arşiv gereksinimleri için kiralanana ihtiyaçları bulunduğu gibi, okuma yeri çalışma odası olarak kiralananın okulun öğretim amacı doğrultusunda kullanılacağını belirtelerk tahliye isteminde bulunmuştur.
Taraflar arasında yapılan 15.06.1991 başlangıç tarihli sözleşmenin kira sözleşmesi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Davalı ihtiyacın samimi olmadığını okul içinde bulunan bir yerin kantin olarak 3. şahsa kiralandığını savunmuş, ancak davalı davacı Fevziye Mektepleri Vakfı yönetimine hitaben ve münderecatı kendisi tarafınan inkar edilmeyen dilekçesinde sezon sonunda akdi feshedeceğini ve teslime dair noterden taahhüt verebileceğini bildirmiştir.
Bu durumda, davalının ihtiyaç iddiasına açıkca karşı çıkmadığı anlaşılmaktadır.
Keşifte dava konusu yerin ayrıca okuma yeri ve çalışma odası olarak kullanılmaya elverişli bulunduğu saptanmış ek raporda da kantin olarak kiraya verilen yerin yapılacak işe daha ugun olmadığı bildirilmiştir. Tüm dosya kapsamına göre ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunu kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmek gerekirken, davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına; dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile; direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliği ile karar verildi.