 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/61
Karar no : 1995/141
Tarih : 08.03.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 28.1.1993 gün ve 1991/341-1993/37 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 1.3.1994 gün ve 2899-1601 sayılı ilamı: (...Dava dilekçesinde olay tarihinden itibaren reeskont faizi istendiği halde, mahkemece % 30 oranında faize hükmedilmesi doğru olmadığından hükmün davacı idare yararına bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlerle ve özellikle, Türk Ticaret Kanunu'nun 3. maddesinde bu Kanunda tanzim olunan hususlarla "bir ticarethane veya fabrika yahut ticari şekilde işletilen diğer bir müesseseyi ilgilendiren bütün muamele, fiil ve işler ticari işlerdendir." hükmü yer almıştır. Bu durumda isteğin bulunduğu da gözetilerek, olayda, Merkez Bankası'nca kısa vadeli krediler için öngörülen reeskont faizine karar verilmesi gerekeceği aşikar olduğuna göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.Ü SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 08/03/1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
