Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 12.9.1994 gün ve 1994/398 - 544 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 4.hukuk Dairesi'nin 15.12.1994 gün ve 1994/8827 - 11267 sayılı ilamı;

( ... Dava, yayın yoluyla tazminat istemine ilişkindir. Davacı, Gazetesinin 4.5.1993 tarihli Ankara ekinde yayınlanan haberin kişilik haklarına saldırı oluşturduğu iddiasıyla 200.000.000,- TL. manevi tazminat isteminde bulunmuştur.

Davaya konu olan yazının başlığı "Fuhuş oteli siftah yapamadı" biçimindedir. Yazının içeriğinde "Ulus'ta yeni açılan, Otel siftah edemeden kapısına kilit vuruldu, otel sahibi, adlı kadını 450.000,- TL. karşılığında müşteri kılığındaki polislere satmaya kalkınca yakalandı. İlk müşterilerinin polis olduğundan habersiz sıkı pazarlık yapan otel sahibi, onları genç kadının odasına kadar götürdü" biçimindeki dizelere yer verilmiştir. Oysa haberin verildiği anda gerçek olan husus davacı hakkında 1593 sayılı Yasa'nın 28. maddesine dayanılarak çıkarılan tüzüğün 103. maddesi delaletiyle TCK. 526. maddesi gereğince ve otelinde fuhuş yapanlara yer gösterdiği gerekçesiyle 3.5.1993 tarihli iddianame ile dava açılmış olmasıdır.

Bir haberin hukuka uygun sayılabilmesi için "haber niteliğinin" varlığı ve haber içeriğinin "gerçeğe uygunluğu" yeterli değildir. Gerçek bir olaya "ana noktalarda" gerçek dışı unsurların eklenmesi halinde, artık hukuka uygunluktan sözedilemez. Yayında davacı otelinde kadın pazarlıyarak fuhuş yaptıran kişi olarak vurgulanmıştır. Yazı içeriğindeki kadın pazarlama olayı ispatlanamamıştır. Davacı kadın satıcısı olarak gösterilerek haber verme hakkının sınırları objektif olarak aşılmıştır. Davalının bu konuda gereken özeni göstermemiş olması nedeniyle kusurlu eyleminin sözkonusu olduğu gözetilerek uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, habere konu olayın gerçek olduğu gerekçesiyle davanın reddedilmiş olması Yasa'ya aykırıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosya daki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosya daki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972