DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 1.Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 13.10.1993 gün ve 1990/900 E. 1993/667 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 30.5.1994 gün ve 1994/2188-4805 sayılı ilamı ile; (...Dava, davacı kurumda, memur statüsünde çalışan, davalının lojmanındaki telefondan yaptığı görüşmeler karşılığında tahakkuk ettirilip kurumca ödenen telefon bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, yargılama sırasında bilirkişiden alınan rapor da benimsenerek davanın reddine karar verilmiştir.

Davaya konu telefon ücretinin tahakkuk ettirildiği dönemde yürürlükte bulunan 1379 sayılı Ankara'dan Gayri Şehir ve Kasabalardaki telefonlar hakkındaki Kanunun 5. maddesinde hangi kamu görevlilerin oturdukları lojmanlara telefon bağlama ve görüşmelerinin ücretsiz olacağı sayılmış, ancak bu görevliler arasında davalı yer almamıştır, öte yandan 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 12. maddesine göre devlet memurları görevleriyle ilgili olarak idareye verdikleri zarardan ötürü BK. nun haksız fiil kurallarına göre sorumludurlar. BK. nun 42. maddesine göre de hakim zarar olup olmadığını ve kapsamını re'sen araştırmakla yükümlüdür. Bahse konu Yasa hükmü gözetilmeksizin yazılı gerekçelerle davanın tümden reddine karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir. Mahkemece yapılacak iş, resmi olmayan görüşme giderini tespit ve mümkün olmadığında B.K. nun 42/2.maddesi uyarınca takdir ve sonucuna göre ödetme kararı vermekten ibarettir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı, bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı idare vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK. nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 14.6.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972