 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/316
Karar no : 1995/525
Tarih : 17.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "yoksulluk nafakası" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana Asliye 7. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 11.5.1994 gün ve 1993/561/-1994/340 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 6.10.1994 gün ve 8043-9170 sayılı ilami (... Kadının ile boşanmaya karar verilmiş olup davacının boşanmada davalıdan daha ziyade kusurlu olmadığı gibi, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği de gerçekleşmiş olmasına göre, gerekçesi gösterilmeden yoksulluk nafakasının reddi doğru değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, yoksulluk nafakası istemine ilişkindir. Taraflar arasında önce görülen dava kabulle sonuçlanmış ancak istek bulunmadığından nafakaya karar verilmemiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki önce görülen boşanma davası sırasında yoksulluk nafakası talep edilmemiş olması kural olarak boşanmadan sonra yoksulluk nafakası istenmesine engel değilidir. Yeterki M.K.nun 144 ncü maddesinde öngörülen koşulların gerçekleştiği kanıtlanmış olsun. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.