 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E:1995/2-737
K:1995/924
T:08.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan. yargılama sonunda; Ankara Asliye 11. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 15.7.1994 gün ve 1993/651-1994/598 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 7.12.1994- gün ve 10685-12126 sayılı Hamiyle; (... Dava, boşanmaya ilişkin olup davalı iddianın yerinde olmadığını savunmuştur. Toplanan delillere göre davalının, devamlı olarak davacıya hakaret ettiği, onu evden kovduğu ve sırtına vurduğu anlaşılmaktadır. Bu haksız tutum ve davranış karşısında davacı işin boşanma davası açmak hakkı doğmuştur. Davacının sadakatsiz hali mahkemece, ağır kusur sayılarak; dava reddolunmuştur. Oysa davacının sadakatsiz davranış içinde olması davalının ona mütemadi suretle saldırıda bulunmalına hak vermez. Davanın bu sebeple reddi, neticesi bakımından davalıya bundan sonra davacıya saldırma imkanı verir. Böyle bir düşünüş bizzat ihkakı hakka imkan vermek sonucunu doğurur. Olayda bir tarafın kusurunu diğerinden, ağır kabul etmek mümkün değildir. Evlilik birliği temelinden sarsılmış olup, iki taraf yönünden de devamı beklenemez. Bu itibarla boşanma kararı verilmesi gerekirken davanın reddedilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanatlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ila, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K. nün 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 1.11.1995 gününde yapılan ilk görüşmede yeterli çoğunluk sağlanamadığından., 8.11.1995 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.