 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/2-414
Karar no : 1997/424
Tarih : 14.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- MİRASÇILIK ( Açtığı Babalık Davası Reddedilenler )
- BABALIK DAVASININ REDDİLMESİ ( Davası Reddedilenlerin Mirasçı Olamayacağı )
743/m.295
DAVA : Taraflar arasındaki "veraset" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Keşan Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 29.6.1993 gün ve 1991/484- 1993/311 sayılı kararın incelenmesi müdahiller vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 11.1.1994 gün ve 1994/11591-87 sayılı ilamı ile; ( ...Davacılar ile muris arasında irs ilişkisi kurulmamıştır. Kayıtlar düzeltilmediği sürece geçerliliğini muhafaza etmektedir. Bu davada resmi belgelerin hilafı tanıkla ispat edilemez. O halde mahkemece isteğin reddine karar vermek gerekirken yasanın yorumunda ve delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Müdahiller vekilleri
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve davacının 1982 yılında açtığı, "babalık" davasının hak düşürücü süre yönünden reddedildiği, 1990 yılında açmış olduğu "nüfus tashihi ve babalık" davasının ise kesin hüküm nedeniyle reddedilip her iki kararın kesinleştiği taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmadığı gibi, davacı Hüseyin Oral ile oğlu olduğunu iddia ettiği Hasan Özen arasında hükmen irs ilişkisi kurulamadığından somut olayda 21.2.1997 tarih 1996/1 E- 1997/1 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının uygulama olanağı bulunmamasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Müdahiller vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 14/5/1997 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.