 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1995/164
Karar no : 1995/419
Tarih : 26.04.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Silifke Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 07.12.1993 gün ve 1993/557-1993/647 sayılı karanı incelenmesi davacı vekili tarafınan istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 22.03.1994 gün ve 835-2798 sayılı ilamı:
(...Eşler arasında kusurlu hareketleri sonucu devamlı geçimsizlik ve kavga bulunduğu, davalının misafir olarak gelen davacının annesini istemediği, hasta ve bakıma muhtaç olmasına ve komşu evde oturmasına rağmen ona bir kap yemek dahi vermediği tanık beyanlarından anlaşılmıştır.
Karı, koca birbirlerine karşı bu birliğin saadetini temin ve sadakat ve yardımla mükelleftirler (MK md. 151/2). Birisi için fedarkarlık yapılması gereken yerde, diğeri de fedarkarlıkta bulunmakla yükümlüdür.
Taraflar birliğin mutluluğunu temin görevlerini yerine getirmedikleri gibi davalı, davacının ayrı evde oturan ve bazen misafir olarak gelen hasta ve bakıma muhtaç annesine karşı da yardım görevlerini yerine getirmemiştir. Bu durumda evlilik birliği taraflar yönünden müşterek hayatı sürdürmesi kendilerinden beklenemeyecek derecede temelinden sarsılmıştır. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yaztılı gerekçelerle davanın reddi doğru bulunmamıştır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğuyla karar verildi.