Taraflar arasındaki "tazminat" davacından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 6.Ticaret Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 18.11.1993 gün ve 1992/374-1993/720 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 22.12.1994 gün ve 1994/6135-9908 sayılı ilamı ile;(...Davacı vekili, davacının davalı bankada bulunan çek hesabına 12.10.1992 tarihinde 3.kişiye çek keşide ettiğini, aynı tarihte davalı bankanın Sıhhiye Şubesinden Yenimahalle Şubesine 23.000.000 TL.lik havale çektiğini, söz konusu havalenin hesaba geçmemesi nedeniyle, çekten dolayı alacaklının davacı hakkında icra takibi yaptığını, eşinin bileziklerini satıp, borcu kapattığını, ayrıca 3.456.600 TL. maddi ve 100.000.000 TL manevi tazminatın en yüksek iskonto faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili yanıt dilekçesinde, çek alacaklısının çeki İstanbul Gayrettepe şubesine ibraz ettiğini, ibraz halinde hesapta yeterli para bulunmadığından çekin arkasının yazıldığını ve durumun davacıya bildirildiğini, davacının düzeltme hakkini kullanmadığını, paranın yerine ulaşmadığını bildiği halde önlem almadığını ve icra takibine kendi kusuruyla neden olduğu bu nedenle davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece iddia, savunma ve dosya içerisindeki yazılara göre, çekin karşılıksız kaldığı tarih 14.10.1992 olup, ihtiyati haciz kararının 23.10.1992 olduğu, davacının evine haciz için 27.10.1992 tarihinde gidildiği ve hiçbir şeyin haczedilmediğinin anlaşıldığı, davacının gönderdiği havalenin hesabına geçmediğini, 17.10.1992 tarihinde öğrendiği, buna rağmen her hangi bir önlem almadığı, davacının olayda bizzat kendisinin kusurlu olduğu, bankanın her hangi bir kusurunun bulunmadığı, ayrıca davacının herhangi bir eşyasının satıldığı sabit olmadığından davanın reddine karar verilmiştir.

Dosya içerisindeki belgeler ile bilirkişi raporu kapsamında davacının, çek hesabının bulunduğu 1355-7 nolu ticari hesabına çek bedelinin ödenmesi amacıyla ve telefon havalesi ile 23.000.000 TL. havale çıkardığı ancak bankanın bu parayı aynı gün hesaba geçirmesi gerekirken 19.10.1992 tarihinde geçirdiği ve bu arada çekin 14.10.1992 de ibraz edildiğinde "karşılıksızdır" kaydının işlendiği anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında davalı banda havaleyi hesaba geç intikal ettirmekten asli kusurlu bulunmaktadır. Nitekim bilirkişi raporunda da, bu husus saptanarak sırf bu nedenle davacının uğradığı zarar hesaplanarak raporda gösterilmiş bulunmaktadır. Mahkemece bu olgu ve bilirkişi raporu gereği gibi değerlendirilmeden tüm kusurun davacıda olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda;mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra  gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi  usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 18.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972