DAVA : Taraflar arasındaki "Kat Mülkiyeti Kanunu'na aykırı davranış" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Malatya 2.Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 27.4.1995 gün ve 1994/680 E., 1995/285 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

    Yargıtay 18.Hukuk Dairesinin 6.7.1995 gün ve 1995/7084-7922 sayılı ilamı:

    (... Dava konusu bağımsız bölümün içinde yer aldığı ana gayrimenkulün içinde muhtelif amaçlı işyerlerinin bulunduğu bir işhanı olduğu anlaşılmaktadır. Tapu kayıtlarından anlaşıldığına göre işyerleri, kullanılacakları amaç doğrultusunda nitelendirilmiş, dava konusu bağımsız bölüm dükkan olarak belirlenmişken davacının bağımsız bölümü çay ocağı olarak nitelendirilmiş ve bu amaçla kullanılmaktadır. Bilirkişi raporundan anlaşıldığına göre dükkan olarak tanımlanan dava konusu bağımsız bölümün çay ocağı olarak kullanılması öngörülmediği için bacak teşkilatı konulmamış önceleri çay ocağının buharı ortak boş alana salıverilmişken yargılama sırasında mimari projeye aykırı olarak ek bir baca teşkilatının yapıldığı anlaşılmaktadır.

    Ana gayrimenkulün yönetim planında dükkanın çay ocağı olarak çalıştırılamayacağına dair bir hüküm mevcut değil ise de, yukarıdaki açıklamadan da anlaşılacağı gibi tapu kaydında ve projesinden zımni bir kısıtlama söz konusu olduğundan mahkemece buna itibar edilerek hüküm kurulması gerekir.

    Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararını süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle H.U.M.K.nun 2494 sayılı Yasa ile değişik 438/II. fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü.

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972