 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/863
Karar no : 1995/184
Tarih : 15.03.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "velayetin değiştirilmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bolu Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 9.9.1993 gün ve 1992/43-1993/623 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 8.12.1993 gün ve 11301-11917 sayılı ilamıyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, velayetin değiştirilmesi istemine ilişkindir. Mahkemenin talebi de gözeterek davanın kabulüne dair Medeni Kanun'un 149. maddesi çerçevesinde kurduğu hüküm, özel dairece yine bu şekilde değerlendirilerek "taraflar arasındaki boşanma davası 19.12.1991 tarihinde kesinleşmiş, "temyize konu dava ise kısa bir süre sonra 9.1.1992 tarihinde açılmıştır. Bu süre içerisinde babanın velayet görevini ifaya ilişkin ihmali kanıtlanmamıştır. Davanın reddi gerekirken delil takdirinde yanılgıya düşülerek kabul edilmesinin doğru olmadığına" işaretle bozulmuştur. Mahkemece, bozmadan sonra dava yine kabulle sonuçlandırılmıştır. Ancak, bu kez verilen kabul kararına, Medeni Kanun'un 274. maddesindeki koşulların gerçekleştiği görüşü gerekçe yapılmıştır. Bu durumda ortada varlığından sözedilebilecek bir direnme kararı bulunmayıp önceki kararda ileri sürülmeyen Medeni Kanun'un velayetin nez'ini düzenleyen 274. maddsinin gerekçe yapıldığı yeni delillere dayalı yeni bir hükmün bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyle olunca yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya, özel dairesine gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklan nedenlerle yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmek üzere dosyanın 2. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, oybiriğiyle karar verildi.