 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/768
Karar no : 1994/869
Tarih : 21.12.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 5. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.10.1993 gün ve 1992/200-1993/652 sayılı kararın incelenmesi her iki yan vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 28.2.1994 gün ve 1993/15857-1994/2986 sayılı ilamı ile; (1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacı, davalıya ait özel okulda 625 sayılı Yasa uyarınca belirli süreli sözleşmelerle çalışmakta iken, işverenin sözleşmenin bitiminden önce gönderdiği ihtarname ile yeni bir sözleşme yapmıyacağını bildirmesi suretiyle işten çıkarılmıştır. Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre iş aktini yenilemiyeceğini bildiren işveren sözleşmeyi fesh etmiş sayılır. Bu durumda kıdem tazminatı ödemekle yükümlü tutulması gerekir. Mahkemenin sürenin bitimi ile sözleşmenin kendiliğinden sona erdiğine ilişkin görüşü somut olaya ve dairemiz içtihatlarına uygun değildir. Bu nedenle kıdem tazminatına karar verilmesi gerekir.
3 - Davacı öğretmen olarak işyerinde çalışmış olup, sürekli çalışan yönetici durumunda değildir. Öğretmenler yıllık izinlerini okulların tatil olduğu yaz aylarında fiilen kullanmaktadırlar. Davacı yaz tatilinde çalıştığını da iddia ve isbat etmiş değildir. Mahkemenin bu olguyu göz ardı ederek yıllık ücretli izin alacağına karar vermesi keza doğru değildir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararının ikinci bendinde açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının temyiz edenin sıfatı itibariyle, yalnızca kıdem tazminatına ilişkin ikinci bendinde gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 21.12.1994 tarihinde oybirliği ile karar verildi.