 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/758
Karar no : 1995/29
Tarih : 01.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "yoksulluk nafakasının kaldırılması"davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ŞİŞLİ Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 15.07.1993 gün ve 662-715 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 02.12.1993 gün ve 10949-11673 sayılı ilamı: (...Dinlenen tanık beyanlarından davalının boşanma kararının kesinleşmesinden sonra işe girip çalıştığı ve devamlı bir gelir temin ettiği gerçekleşmiştir. Medeni Kanun'un 145/3. maddesi şartları oluşmuştur. Davalının sonradan işten ayrılması davacı yararına oluşan dava hakkını ortadan kaldıramaz. Bu yön gözetilmeden davanın reddi doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykarıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğuyla karar verildi.