 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/725
Karar no : 1994/31
Tarih : 01.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "yardım nafakasının artırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli Asliye 4. Hukuk Dairesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.12.1993 gün ve 1993/228-889 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 3.3.1994 gün ve 1994/1382-2356 sayılı ilamı:
(... Dava, Medeni Kanunun 315. maddesi hükmünce yardım nafakasına ilişkindir. Davacının annesinin de kimya mühendisi olduğu, gelir sahibi bulunduğu anlaşılmıştır. Günümüzde asgari geçim ücretine davacının annesinden de nafaka isteyebileceği gözönünde bulundurulması halinde davalıdan tahsiline karar verilen nafaka fazla bulunmuştur. Daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkeme'ce önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) ilk görüşmede çoğunluk sağlanamadığı için yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.