 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/699
Karar no : 1995/3
Tarih : 25.01.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Muş Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 17.12.1992 gün ve 1990/406 E., 1992/461 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi'nin 13.12.1993 gün ve 1993-2139-14523 sayılı ilamı;
(...Davacı Maliye Hazinesine (Devlet'e) yönelttiği bu davada köyü terketmek durumunda kaldığını ve devletin köydeki mallarını korumadığını, evinin yıkıldığını, ağaçlarının kesildiğini ileri sürerek zararırın tazminini istemiş ve mahkemece ispat edilmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Oysa, davada ileri sürülüşe göre devletin kolluk görevini yerine getirmedeki hizmet kusuru nedeniyle zararın ödetilmesi istenmektedir. Bu durumda davada genel mahkemeler değil, idari yargı yeri görevlidir. Mahkemenin resen gözsetilmesi gereken görev üzerinde durmadan işin esası hakkında hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kururu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar konuduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davada dayanılan vakıaların bildirilmesi taraflara, hukuki niteleme ise hakime aittir. Dava dilekçesinin içeriğinden ve mahkeme aşamasındaki ileri sürüşlerden, davacının mensubu bulunduğu Muş İli Kümbet Köyü'ndeki ev ve ağaçlarına, devletçe haksız olarak elatıldığı ileri sürülerek, bu nedenle uğranılan zararın tazmininin istendiği anlaşılmaktadır. Bu tür istekle açılan davaların çözüm yeri adli yargıdır. O itibarla yerel mahkemenin uyuşmazlığın niteliğine göre, olayda adli yargının görevli olduğuna dair direnmesi yerindedir.
Ne varki, işin esasına yönelik temyiz itirazları özel dairesince incelenmemiştir. Hal böyle olunca esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya özel dairesine gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, direnme kararı yerinde bulunduğundan işin esası tetkik edilmek üzere dosyanın 4. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, 25.1.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.