DAVA : Taraflar arasındaki "yetki tesbitinin iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Orhangazi Asliye Hukuk (İş) Mahkemesince davanın reddine dair verilen 13.7.1993 gün ve 1993/199-260 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 19.8.1993 gün ve 1993/11862 - 12220 sayılı ilamı ile; (.. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Genel - İş Sendikasının başvurusu üzerine, Orhangazi Belediyesi İşletmesinde toplu iş sözleşmesi yapmak için çoğunluğu haiz bulunduğunu tesbit etmiş ve ilgililere bildirmiştir.

Bu tesbite davacı sendika tarafından Yasal süreci içinde itiraz edilmiş ve davalı sendikanın çoğunluğun üyeliğini haiz olmadığı, toplu iş sözleşmesi yapma yetkisinin bulunmadığı, zira toplu iş sözleşmesi yapmak isteyen sendikanın yetkili olabilmesi için kurulu bulunduğu işkolunda çalışan işçilerin % 10'nun üyeliğine sahip bulunması gerektiği oysa % 10 barajını aşmadığı, davalı sendikanın yer aldığı Ocak 1993 istatistiğindeki üye sayısına itiraz edildiği ileri sürülmüştür. İstatistiğe itiraz davasının Ankara 7. İş Mahkemesinin 1993/2 D. İŞ Esasında kayıtlı bulunduğu ve halen devam ettiği anlaşılmaktadır. İstatistiğin kesinleşmesi itiraz süresinin geçmesi ya da yargı yolunun sonuçlanmış olmasına bağlıdır. O halde istatistiğe itiraz davasının bu dava sonucunun beklenmesi gerekir. Bu yön dikkate alınmadan, yetki itirazının reddine karar verilmiş olması doğru değildir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Dava yetki tesbitinin iptali istemine ilişkindir.

Davanın reddine dair kurulan yerel mahkeme kararı Özel Dairece, Ankara 7. İş Mahkemesinde devam etmekte olduğu anlaşılan işçi üye sayısına ilişkin istatistiğe yönelik itiraz davası sonucunun beklenmesi gereğine işaretle bozulmuştur. Öncelikle belirtmek gerekir ki 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu'nun 15. maddesinin 2. fıkrasında "İşçi ve üye sayılarının tesbitinde maddi hata iddiasıyla süreye ilişkin itirazları mahkeme, altı işgünü içinde duruşma yapmaksızın kesin olarak karara bağlar. Bunların dışındaki itirazlar için mahkeme duruşma yaparak karar verir. Duruşma sonunda verilecek karar temyiz edildiği takdirde Yargıtay'ca 15 gün içinde kesin karara bağlanır" hükmüne yer verilmiştir. Yasa koyucu burada açıkça Yargıtay'ca... kesin karara bağlanır" demek suretiyle bozma kararına karşı direnme yolunu kapamış bulunmaktadır. Nitekim Hukuk Genel Kurulu'nca 13.3.1985 gün 1984/9-834 E, 1985/201 sayılı kararında da aynı ilke benimsenmiştir. Bu itibarla Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru değildir. O halde usul ve Yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 23.3.1994 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972