 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/594
Karar no : 1994/710
Tarih : 16.11.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Lüleburgaz İcra Tetkik Mercii Hakimliği'nce davanın reddine dair verilen 30.12.1993 gün ve 1993/181/206 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 12.Hukuk Dairesi'nin 17.2.1994 gün ve 1994/1809/2276 sayılı ilamı; (...Borçlu takip konusu kira parasını ödeme emrinin tebliği edildiği tarih olan 25.10.1993 tarihinden önce konutta ödemeli olarak alacaklıya göndermiş, alacaklının almaması sebebi ile para kendisine iade edilmiştir. Ödeme emri tebliğinden sonra borçlunun iade edilen kira parasını takip dosyasına yatırması gerekirken 26.11.1993 tarihinde aldığı tediye mahalli kararı gereğince 2.12.1993 tarihinde tediye mahalline yatırması borçluyu temerrütten kurtarmaz. İstemin kabulü gerekirken kararda yazılı nedenlerle reddinde isabet görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararı süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmaması ve özellikle kiracı borçlu, takip konusu yapılan Eylül 1993 ayına ait kira parasını konutta ödemeli olarak, takip talebinden önce, kiralayanlara göndermiş ancak alacaklı kiralayanlarca paranın alınmaması nedeniyle alacaklılar mütemerrit duruma düşmüşlerdir. Borçlunun, yasal ödeme süresi içerisinde, merciiden tevdi yeri tesbit ettirerek takip konusu borcu yatırmış olması itibariyle de artık temerrüdünden bahsedilemeyeceğine göre; mercice mevcut delillerin değerlendirilmesi suretiyle davanın reddedilmesi doğrudur. O halde usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlırının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA) oybirliği ile karar verildi.