DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kartal 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 16.3.1993 gün ve 1992/563-19936134 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 10.11.1993 gün ve 1993/9654-10659 sayılı ilamı:(... Yabancı memlekette tebliğ yapılacak kimse Türk vatandaşı olduğu takdirde tebligat o ülkedeki Türkiye siyasi memuru veya konsolosu yada bunların görevlendireceği memur ile yapılır (Tebligat Kanunu'nun md. 25. tüzük md.41). Konsolosluğun bulunduğu ülke posta idaresi aracılığı ile tebligat yaptırması yasaya aykırı olup, bu hal savunmayı kısıtlayan sonuca etkili usul yanlışlığıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Dava MK'nun 134. maddesinden kaynaklanan, şiddetli geçimsizlik hukuksal nedenine dayalı boşanma istemine ilişkindir.

Direnme yolu ile Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık, davalıya yapılan tebligatın geçerli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

Davalı Belçika'da ikamet etmekte olan Türk vatandaşıdır. Boşanma davasının açıldığı Kartal Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nce dava ile ilgili düzenlenen davetiye, Adalet Bakanlığı'na gönderilmiş, buradan Dış İşleri Bakanlığı'na intikal ettirilmesini takiben de, bu bakanlıkça gönderilen Belçika'daki Türk temsilciliği tarafında Belçika posta idaresi aracılığı ile davalıya ulaştırılmıştır. Oysa 1965 tarihli Lahey Sözleşmesi'ne göre, gönderilecek devlet itiraz etmediği takdirde, adli belgelerin yabancı memleketlerdeki kişilere tebliğ için davanın açıldığı ülkedeki mahkemece doğrudan uluslararası iadeli taahhütlü posta ile gönderilebilmesi kabul edilmiştir.

Adalet Bakanlığı'nın birçok kez yayınladığı ve en son 5.2.1995 tarihli resmi gazetede yayınlanan ve önceki yıllarda tebliğlerinde geçerliliğini sürdürdüğü belirtilen tebliğe göre; Belçika, bu yolda yapılacak adli tebligatlara itiraz etmeyen ülkeler arasında gösterilmiştir. Bu durumda mahkemenin davalıya gerek Tebligat Kanunu ve Tüzüğü'ne, gereksede 1965 tarihli Lahey Sözleşmesi'ne aykırı biçimde yaptığı tebliğ tarihi dahi gösterilmediği gibi HUMK'nun 213 ve 377. maddelerine de uygun bulunmayan tebligatın, geçerli olduğunun kabul edilmeyeceği aşikardır.

O itibarla, açıklanan ek gerekçelerle Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen davalıya yapılan tebligatın yasaya aykırı olduğuna işaret eden özel daire bozma kararına uyulması gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru değildir.

O halde, usul ve yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozmasında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğu ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972