 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/375
Karar no : 1994/620
Tarih : 19.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "geçit hakkı tesisi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 18.2.1992 gün ve 760-130 sayılı kararın incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi'nin 1.3.1993 gün ve 5495-1767 sayılı ilamı:
(... Zorunlu geçit tesis edilirken geçitin genişliğinin ihtiyacı karşılayacak miktarda olması gerekir. Bu da normal şartlarda 2,5-3 m. genişliğinde bir geçitin tesisi ile mümkündür. Olayımızda 7 m. genişlik verilmesi doğru değildir. Bayındırlık İskan Müdürlüğü'nün 31.1.1992 tarihli yazısında belirtilen 7 m. genişlik ancak imar yolları için bahis konusudur. Bu hususlar düşünülmeden 7 m. genişliğinde yol tesisi usul ve yasaya aykırı görülmüştür...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, "zorunlu" geçit hakkı tesisi istenildiği gözetilmeksizin "genel" imar yolları için gerekli genişlik esas alınarak hüküm kurulmasının doğru bulunmamasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.