 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/305
Karar no : 1994/601
Tarih : 12.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kahramanmaraş 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 20.6.1991 gün ve 1985/498, 1991/339 sayılı kararın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi'nin 30.11.1992 gün ve 1992/2568-10400 sayılı ilamı:
(.. Davacı muris Abdullah'tan kalan taşınmazdan bir kısım payları almak suretiyle 5/6 pay sahibi olduğunu, halbuki davalıların 1/6 payları olmasına rağmen yarı pay sahibi imiş gibi müdahalede bulunduklarını iddia ile bunun önlenmesini istemiştir.
Taşınmazın muristen kaldığı iddia edildiğine göre MK.nun 581. maddesine göre tüm paydaşların davaya muvafakatlarının alınması veya katılmalarının sağlanması, yahutta miras şirketine mümessil tayin edilerek, mümessil huzuru ile davaya devam edilmesi gerekirken bunlar yapılmadan işin esasına girilerek davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, hissedarın hissedar aleyhine açtığı elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
Taraflar 1951 yılında ölen ve ölüm tarihi itibariyle terekesi iştirak halinde mülkiyet üzere bulunan Abdullah'ın mirasçılarıdır.
İştirak halinde mülkiyet üzere bulunan taşınmazda, hissedarın, hissedar aleyhine açtığı elatmanın önlenmesi davalarında müşterek mülkiyet hükümlerinin uygulanması, devamlılık kazanmış yargısal kararlar gereğidir.
Bu itibarla; yerel mahkemenin, davada 3. şahıs bulunmadığı, iştirak halinde mülkiyet üzere olan taşınmazda, hissedarın hissedar aleyhine açtığı dava nedeniyle MK.nun 581. maddesi çerçevesinde iştirak sağlanmasına gerek olmaksızın davanın görülmesi gerektiğine değinen direnmesi doğrudur. Ne var ki, bozma sebebine göre, esasa yönelik temyiz itirazları Özel dairesince incelenmemiştir.
Bu durumda dosya gerekli temyiz tetkikatı yapılmak üzere dairesine gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun olup işin esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 14. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, 12.10.1994 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.