 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E:1994/2-475
K:1994/694
T:16.11.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki "iştirak nafakasının artırımı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Manisa Asliye 1.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 16,6.1993 gün ve 1993/67-275 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 11.11.1993 gün ve 1993/9850-10726 sayılı ilamıyla; (... Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre takdir edilen nafaka azdır. Mahkemece Medeni Kanunun 4»maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yon gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Taraf vekilleri
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
Dava, iştirak nafakasının artırılması istemine ilişkindir. Yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair kurduğu hükmün, takdir edilen nafaka miktarının fazla olduğu itirazıyla yalnızca davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Özel Dairece, takdir edilen nafakanın azlığına işaretle bozulmuştur.
Davacının ilk kararı temyiz etmemiş olması nedeniyle, aleyhe bozma yapılamayacağına ilişkin temel usul kuralına aykırı olarak alınan daire bozmasının, temyiz dilekçesindeki maddi hataya dayanan değerlendirmeden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla :mahkeme kararı onanmalıdır.
Her,ne kadar direnme kararını davalı ile birlikte ilk kararı temyiz etmeyen davacı tarafta temyiz etmiş ise de ilk kararı temyiz etmemekle, hakkındaki hüküm kesinleşmiş bulunan davacının direnme kararını temyize hakkı olmadığı aşikardır.
O halde davacı vekilinin temyiz istemi de bu nedenle reddedilmelidir.
SONUÇ: 1-Davalının temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı (5000) TL bakiye temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına,
2-Davacının temyizine gelince ilk kararı temyiz etmeyen ve hakkındaki hüküm kesinleşen davacının direnme kararını temyiz hakkı olmadığından temyiz isteminin reddine, istek olursa temyiz peşin harcının geri verilmesine, 16.11.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.