 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/293
Karar no : 1994/542
Tarih : 21.09.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "intifa hakkı sözleşmesinin feshi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Balıkesir 1. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 17.3.1993 gün ve 1247-250 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yangıtay 14. Hukuk Dairesinin 11.10.1993 gün ve 4305-7584 sayılı ilamı:
(... Taraflar arasındaki intifa hakkı tesisine ilişkin sözleşme resmi şekilde ve tapu memuru huzurunda akdedilmiştir. İçeriğinden aslında Petrol Ofis bayiliği ve bunun onbeş yıl süre ile devamını temine yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Sözleşmenin 2. maddesinin 3. bendinde tesis edilen bu intifa hakkının süresi dolmadan bayii tarafından hiçbir surette terkini istenemeyeceği öngörülmüştür. Sözleşmenin 3. maddesindeki koşulların da davacı lehine gerçekleştirdiği dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. İntifa hakkını sona erdiren ve M.K.nun 720. maddesinde gösterilen hallerdenhiçbiri de davacı yararına oluşmuş değildir. Bu nedenlerle gösterilen hallerden hiçbiri de davacı yararına oluşmuş değildir. Bu nedenlerle davanın reddi gerekirken kabulü doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutunaka ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, davacı ile davalı petrol ofisi genel müdürlüğü arasında "olur"u alınmakla düzenlenen "Beyaz Eşya Bayiilik Sözleşmesi" gereğince, dava konusu davacıya ait taşınmaz üzerinde, davalı ofis yararına 15 yıl süreli intifa hakkı kurulmuş ve tapuya tescil edilmiştir.
Akdedilen bayiilik sözleşmesinin kapsamı ve yapılacak işin niteliği gözetildiğinde, daalı ofis lehine davacı taşınmazında kurulan intifa hakkının, süresi itibariyle mülkiyet hakkını zedeleyici ağırlıkta olarak kabulü mümkün değildir. Kaldı kö, bayiilik sözleşmesinde taraflar tesis edilen intifa hakkının süresi dolmadan terkinin istenemeyeceğinde anlaşmışlar ve istisna olarak tapuya tescil edilmiş bulunan intifa hakkının M.K.m 720 çerçevesinde kalkması halinde izlenecek yolu düzenlemişlerdir. Olayda, intifa hakkının terkimni haklı gösterebilecek bir nedenin mevcudiyeti kanıtlanabilmiş değildir. Bu itibarla Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.