 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/21
Karar no : 1994/193
Tarih : 30.03.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "yoksulluk nafakası, manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gebze 2. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26.10.1992 gün ve 1990/237-1992/621 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 23.2.1993 gün ve 1993/878-1721 sayılı ilamı:
(... 1- Manevi tazminat ve yoksulluk nafakası istekleri boşanma davası sırasında istenebileceği gibi boşanmadan ayrı müstakil olarakta açılması imkan dahilindedir.
Toplanan delillerden kocanın bir başka kadınla ilişkiye girdiği ve kadının boşanmada herhangi bir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Açıklandığı gibi kocanın evlilik dışı ilişkiye girmesi kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder. Bu durumda mahkemece davacı yararına uygun bir nev'i tazminata hükmedilmesi gerekmektedir.
2- 3444 sayılı Yasa ile değişik Medeni Kanunun 144. maddesi, boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek eş, kusuru daha ağır olmamak suretiyle, geçimi için diğer eşten mali gücü oranında süresiz nafaka isteyebilir, hükmünü getirmiştir. Kadının boşanma sonucu yoksulluğa düşeceği de sabittir. Geçimsizlikte kusuruda yoktur. O halde tarafların gerçekten sosyal ve ekonomik durumları ve Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak davacı için uygun yoksulluk nafakası verilmesi zorunludur.
Bu yönlerin gözetilmemesi usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Özel Daire bozma ilamında gösterilen nedenlerden dolayı direnme kararının
1- Yoksulluk nafakasına ilişkin bölümünün 23.3.1994 günü yapılan ilk görüşmesinde oybirliği ile,
2- Manevi tazminata ilişkin bölümün ise 23.3.1994 günlü ilk toplantıda Yasal çoğunluk sağlanamadığından ikinci görüşmesinde (BOZULMASINA), 30.3.1994 tarihinde karar verildi.