 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/171
Karar no : 1994/487
Tarih : 29.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 28.2.1993 gün ve 1992/1069-1993/73 sayılı kararın incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 5.11.1993 gün ve 1993/5375-15770 sayılı ilamı;
(.. Dava ihbar ve kıdem tazminatı isteğine ilişkindir. Davacı 17.8.1992 tarihli dilekçe ile, istifa etmek suretiyle işten ayrılmıştır. Her ne kadar istifa dilekçesinin işverenin baskısı sonucu verildiği iddia edilmiş ise de, davacı dinlettiği tanıklarla bunu kanıtlayamamıştır. Davalı tanığı da, otelde konaklıyan bir İspanyol grubundaki hanımların otel personelince taciz edildiğinin seyahat acentesi yetkilileri tarafından bildirildiğini ve yapılan soruşturma sırasında davacının olayı itiraf ederek, istifa ettiğini bildirmiştir. Bu tanığın ifadesindeki, davacıya olayın büyümesi ve ailesi tarafından duyulmaması gerektiğini söylemesi, istifa konusunda davacıya baskı yapıldığı şeklinde yorumlanamaz. Bu durumda davacının ciddi bir tehdit altında kalarak istifa ettiğini, istifa dilekçesinin, serbest irade ürünü olmadığını kabul etmek mümkün değildir. Bu nedenle: Davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı Şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 29.6.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.