 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/167
Karar no : 1994/286
Tarih : 04.05.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "kıdem tazminatı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 7. İş Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 17.12.1992 gün ve 1991/332-1992/814 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 1.7.1993 gün ve 1319-11397 sayılı ilamı:
(.. Davacı davalıya ait iş yerinde çalışırken başka bir işyerinde çalışmakta olan kocasının yurt dışında bir göreve atanması nedeniyle iş aktini feshetmiş ve açtığı bu dava ile kıdem tazminatı istemiştir.
Mahkeme'ce davanın kabulüne karar verilmiştir.
İş Kanununun 14. maddesinde işçinin hangi hallerde kıdem tazminatına hak kazanacağı tek tek gösterilmiştir. Bu maddede belirtilen fesih ve sona erme halleri sınırlı ve bu hüküm emredici nitelikte olup yorum yoluyla genişletilemez. Davacının iş aktinin feshi için ileri sürdüğü sebep sözü edilen maddede yazılı sebeplerden değildir. Bu durum, davacıya İş Kanunu'nun 16. maddesine göre dahi akti fesih hakkı vermez.
Bu nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkeme'ce önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma karakında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 4.5.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.