 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no : 1994/13-787
Karar no : 1995/122
Tarih : 1.3.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 6.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.3.993 gün ve 1992/619 - 1993/205 sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 28.2.1993 gün ve 1993/3652-10413 sayılı ilamı ile; (... l- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı, delillerle yasaya uygun .gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Taraflarca imzaları inkar edilmeyen 7.11.1990 başlangıç tarihli ve 10 yıllık kira sözleşmesinin teslimat bölümünde, davalının davacıdan 60.000.000.-TL. kira parası aldığı görülmektedir. Davalı, bu sözleşmenin muvazaalı düzenlendiğini, gerçekte kira sözleşmesi kurul madiğini, davacı ile aralarında duygusal bağlarla beraber kalmaları sırasında, 3.kişilere karşı sözleşmeyi düzenlediklerini savunmuştur. Davalının açıklanan savunması muvazaya dayandığı çek açıktır.
Hemen, belirtelim ki, taraflar arasındaki muvazaa ilişkisinin yazılı delil ile kanıtlanması gerekir. Davalı, yazılı bir kanıtla muvazaa savunmasını ispatlayamamıştır. O nedenle davalı 23.12.1990 tarihli oturumda davacıya yemin teklif etmiş, davacı da, sözleşmenin gerçek olduğuna ilişkin yemini eda etmiştir. Nitekim, mahkemece de sözleşmenin muvazaalı olduğu kabul edilmemiş , davalının davacıya gönderdiği 35.000.000.-TL. davacı alacağından düşülerek hüküm kurulmuştur. Bu durumda, davacının gerçekte bir kira ilişkisine dayanan sözleşme ile davalıya 60.000.000.-TL. verildiğinin kabulü gerekir. Davacı iddiasını yasal delille kanıtladığı halde davalı ise savunmasını aynı delille kanıtlayamamıştır.
3- Davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince kira sözleşmesinin hususi şartlar bölümünün 1.maddesinde elektrik, yakıt ve doğalgaz giderlerinin kiracıya ait olacağı kararlaştırılmıştır. Davalı süresi içerisinde daraya verdiği cevap dilekçesinde bu giderlerin kendisi tarafından giderildiğini ve parasının ödenmediğini bildirmiş, buna ilişkin, makbuzlar ibraz ederek takas definde bulunmuştur. Mahkemece, bu yönler üzerine durulmamıştır. Öyle ise, davalının sözünü ettiği takas defi yönünden tarafların delil ve karşı delilleri incelenmeli, hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
Tarafların karşılıklı iddia ve savurmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 1.3.1995 gününde oyçokluğu ile karar verildi.