 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E:1994/11-874
K:1995/108
T:01.03.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: İ... Asliye 2.Ticaret Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 26.12.1991 gün ve 1990/741-1991/740 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 18.05.1993 gün ve 1017-3664 sayılı ilamı ile; (...Dava, davalının Türkiye'den yurt dışına taşıdığı malın alıcısına teslim edilmediğinden bahisle meydana gelen zararın tazminine ilişkindir. Davacının gerek, dava dilekçesinden, gerekse 19.10.1989 tarihli faksından taşınan malın CMR senedinde varış yeri olarakta gösterilen W... şehrindeki gümrükçü firma yerine, B... şehrindeki "S... " firmasına teslimine razı olduğunu ve bu hususta talimat verdiği anlaşılmaktadır. B... şehrindeki "....W." firması aynı zamanda malı gümrükten çeken komisyoncu firmadır. Davalı taşıyıcının, talimat gereği malı " ... W." Firmasına teslim etmesi ile yükümlülüğü sona ermektedir. Bu aşamadan sonra mal üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan araç sürücüsünün komisyoncu "...W." firmasının tesellüm ettiği malı, doğrudan bu firmaya bu firmanın göstereceği başka bir firmaya teslimi mümkün bulunduğundan CMR senedinde gösterilmeyen biri firmaya mal tesliminden davalı taşıyıcı sorumlu değildir. Hal böyle olunca, mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, olayı yanlış değerlendiren bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı olduğu şekilde davanın kabulü doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle TTK.nun taşıyıcının borçları başlıklı ve genel olarak emre göre hareketi düzenleyen 773.maddesine göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 01.03.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
