 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/9-649
Karar No: 1994/2
Tarih: 26.1.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KESİN DELİL ( Kesinleşen karardaki kusur oranı )
- KUSUR ORANI
1086/m.295,237
DAVA VE KARAR: Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 31.12.1992 gün ve 1988/521 E.1992/937 K.sayılı kararın incelenmesı davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 9. Hukuk Dalresinln 20.5.1993 gün ve 10558780 sayılı ilamı:
( ... Davalı idarenin bu olayla ilgili olarak işçisı olan davacı aleyhine daha önce İstanbul 1. İş Mahkemesinde açtığı tazminat davasında, idare olayda işçinin 6/8 oranında kusurlu olduğunu ileri sürmüş ve o davada bu kusur oranına itiraz edilmiyerek dava kabul edilmiş ve verilen karar kesinleşmiştir. Bu durumda kusur oranı konusunda taraflar arasında bir kesin delil mövcuttur. Böyle olunca yeniden kusur incelemesi yaptırılması ve davacının da kusurlu olduğunun kabulü ile maddi ve manevi tazminata karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır... ) gerekçesıyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda dırenilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilrnesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliği ile karar verildi.
