 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/955
Karar No: 1994/198
Tarih: 06.04.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "istihkak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İZMİR Asliye 5. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.2.1992 gün ve 1990/373 E., 1992/69 K. sayılı kararın incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 15.12.1992 gün ve 1992/5851-5977 sayılı ilamı:
(... Haciz davacının borçlu ile birlikte ikamet ettikleri müşterek hanede yapılmış olup bu nedenle 6183 sayılı Yasanın 67/2. maddesi uyarınca mal borçlunun elinde sayılır. Davacı bu yasal karinenin aksini ispat için belge vermemiştir. Dinlenen şahitlerin ifadesi ise karinenin aksini ispat edecek nitelikte görülmemiştir. Bu durumda sabit olmayan davanın red edilmesi gerekirken delillerin yanlış değerlendirilmesi sonucu kabulü doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı Hazine avukatının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 06.04.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.