DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 6.6.1990 gün ve 1989/18 E. - 1990/381 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 5.5.1992 gün ve 1990/6923-1992/5899 sayılı ilamıyla; (... Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı şirketten bir araç satın aldığını, ancak dava dışı Necdet ve Sabri'nin söz konusu aracın kendilerine teslimi için Malatya İcra Memurluğundan yazı almalarına ve davalının İcra memurluğunun işleminin iptali için Malatya İcra Tetkik Merciinde dava açtığı ve bu davayı kayıp edeceğini anlayınca durumdan haberi olmayan ve trafik kaydında bir takyidat bulunmayan aracı müvekkillerine sattığını, Mercii Hakimliğinin 24.4.1985 tarih 1984/327, 1985/136 sayılı kararı ile aracın Sabri ile Necdet'e teslimine karar verilip, 2.5.1986 tarihinde müvekkillerinden alındığını, müvekkillerinin aracı geri almak için giriştikleri yaal yolların onuç vermemesi üzerine, adeta kendi araçlarını ikinci kez satın almak zorunda kaldıklarını ve ancak 14.7.1988 tarihinde alabildiklerini böylece 26 ay kazanç kaybına uğradıkları bunun tutarı olan 30.000.000 TL.nı 20.6.1988 tarihli ihtarname ile davalıdan istedikleri halde ödenmediğini belirterek, kötü niyetli satış ile müvekkillerini zarara uğrattığını iddia ettiği davalıdan bu miktarın 14.7.1988 tarihinden itibaren % 62 faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, aracın davacılara satıldığı 25.12.1984 tarihinde satışı engelleyen bir mahkeme kararı bulunmadığını, o tarihte müvekkilinin sıkıntı içinde olması nedeniyle 2 tır aracını daha sattığını kötü niyetli olmadığını, davacıların elindeki aracın alınmasından sonra kendilerine müracaatı üzerine aracın bedeli olan 2.550.000 TL.nın iade edileceğinin bildirilmesine rağmen davacıların kabul etmeyip böyle bir dava açmalarının hakkaniyete uygun olmadığını, istemin de fahiş olduğunu gerekli koşullar oluşmadığından temerrüt faizide istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan delillere 3. kişiler ile davalı ve davacılar arasındaki icra takip ve İcra Tetkik Mercii dosyaları, bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine dayanılıp, davalının 1.8.1984 tarihi itibariyle araç üzerinde 3. kişinin istihkak hak ve iddiasını bildiği halde davacılara 25.12.1984 tarihinde satığı ve merci kararına göre aracın davacılardan 2.5.1986 tarihinde alınıp 3. kişilere teslim edildiği, böylece BK.nun 192. maddesine göre davalının tazmin borcunun doğduğu davacıların bir takım hukuki yollara başvurup aracı ancak 14.7.1988 tarihinde tekrar ellerine geçirebildikleri bu süre içerisinde davacıların 19.600.000 TL. kazanç kaybına uğrayıp davalıdan talep edebilecekleri ancak davacılarında % 50 kusurlu olduğu ve alacağın bu oranda tenkisi gerektiği sonucuna varılıp, 9.800.000 TL.nın 19.9.1988'den itibaren % 54 faiziyle davalıdan tahsiline fazla istemin reddine karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacılar, davalıdan satın aldıkları aracın 3. kişi tarafından zaptı nedeniyle BK.nun alıcının haklarını düzenleyen 192. maddesinin 1. fıkrasına göre akdin feshini ve semenin iadesini istemediklerine göre, artık davalı satıcıdan aldıkları aracın 3. kişi tarafından zapdedildiği süre için kazanç kaybı istemeleri mümkün bulunmamaktadır. Davacılar ancak haksız el koyma varsa ve bu yüzden bir zararları doğmuş ise bunu araca el koyan 3. kişilerden talep edebilirler. Mahkemece yukarda açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmek gerekirken yazılı olduğu şekilde kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden : Davalı vekili.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Kural olarak satıcı, satılan şeyin üçüncü bir kişi tarafından satım akdi zamanında mevcut olan bir hak sebebiyle tamamen veya kısmen zabdedilmesinden dolayı alıcıya karşı mesuldür. Somut olayda davacıların, satın aldıkları aracın dava dışı kişiler tarafından zabtı nedeniyle, akdi feshetmeyip,istihkak davası da açmış olmalarına göre, satıcı davalıdan uğradıkları, kar mahrumiyeti zararını isteyebilecekleri açıktır. O itibarlabu zararın tazmini isteminin kabulüne dair kurulan yerel mahkeme kararı doğrudur. Ancak hüküm altına alınan tazminat miktarına yönelik temyiz itirazları incelenmediğinden bu hususta gerekli tetkikatın yapılması için dosyanın özel dairesine gönderilmesi gerekir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkemece tazminat isteminin kabulüne ilişkin olarak verilen direnme kararı doğru isede tazminat miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 11. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine 30.3.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972