DAVA : Taraflar arasındaki "menfi tesbit ve senet iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gümüşhacıköy Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 20.12.1990 gün ve 1989/220 Esas, 1990/620 Karar sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 1.6.1992 gün ve 1992/1770-2496 sayılı bozma ilamı davacı vekilinin karar düzeltme talebi üzerine 16.11.1992 günlü, 106605950 sayılı ilamı ile bu kerre;

(... Dava konusu senedin yanlar arasında bir alım satım nedeniyle düzenlenmiş olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Davacının müdahil, vekili Hüseyin Aykut ile davalı Hasan Canbolat'ın sanık olarak yer aldığı Gümüşhacıköy Asliye Ceza Mahkemesi'nin 30.10.1991 gün, 1989/56 E., 1991/212 K. sayılı kararında herhangi bir alışveriş yapmadığı halde müdahili, Hasan Canbolat lehine 10.000.000.- TL. bono vererek borçlandıran davalı Hüseyin Aykut'un inancı kötüye kullanmak suçundan mahkumiyetine, Hasan Canbolat'ın Hüseyin Aykut'un suçunu bilerek ve isteyerek katıldığına yeter kanıt elde edilemediğinden beraatına karar verildiği, ancak kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmıştır.

Bu nedenle, davacı adına alınmış bir mal olmadığı yolundaki iddia yönünden ceza kararının kesinleşmesinin beklenmesi, ondan sonra kanıtların tümü değerlendirilerek hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, dosyada örneği ibraz edilmiş olan daire bozma kararında da göndermede bulunan 1989/56 E.-1991/212 K. sayılı Asliye Ceza Mahkemesi kararından, davacı vekili Hüseyin Aykut'un herhangi bir alım satım yapmaksızın kendisini vekil edeni borçlandıran bono imzaladığı açıklanmak suretiyle inancı kötüye kullanmak suçundan mahkum olduğu anlaşılmaktadır. Ceza Mahkemesi kararının kesinleşmesi halinde, B.K.53. maddesi gözönüne alınarak, temyize konu davada değerlendirilmesi gerekeceği de kuşkusuz olduğuna göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 9.2.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972