 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/69
Karar No: 1993/199
Tarih: 26.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "istihkak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 2. İcra Tetkik Mercii Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 3.12.1991 gün ve 451-778 sayılı kararın incelenmesi davacı ve davalı alacaklı vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 10.3.1992 gün ve 515-1182 sayılı ilamı ile; (..Taraflar arasındaki uyuşmazlık İİK.nuna dayanan istihkak davasına ilişkindir. Davacı üçüncü kişi, davalı S.K. alacaklı, diğer davalı V.Y. borçludur. Haciz 21.6.1991 tarihinde borçlunun ikamet ettiği evde yapılmıştır. Mercii, davacı 3. kişinin davasını reddetmiştir. Ne var ki, Ankara 2. İcra Hakimliğinin 4.7.1991 tarih ve 1991/451 sayılı kararı ile takip durdurulmuştur. Öyleyse İİK.nun 97/13. fıkrasına göre davalı alacaklının alacağını bu istihkak davası dolayısıyla geç istifa ettiğinden % 40 dan aşağı olmamak üzere davacı 3. kişinin tazminata mahkum edilmesi gerekirken, bu isteğin reddi Yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. Ayrıca davalı borçlu V.Y. haciz tarihi olan 21.6.1991 günü öldüğü def'in ruhsatından anlaşılmaktadır. Oysa dava 27.6.1991 tarihinde açılmıştır.
Bu itibarla Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 4.5.1978 tarih ve 4/5 sayılı kararı uyarınca ölü davalı hakkında dava açılamayacağından kabul biçimi bakımından da kararın bozulması gerekir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yendine yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davalı alacaklı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 26.5.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.