 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/649
Karar No: 1994/2
Tarih: 26.01.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 31.12.1992 gün ve 1988/521 E.-1992/937 K.sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 20.5.1993 gün ve 1055-8780 sayılı ilamı:
(... Davalı idarenin bu olayla ilgili olarak işçisi olan davacı aleyhine daha önce İstanbul 1. İş Mahkemesinde açtığı tazminat davasında, İdare olayda işçinin 6/8 oranında kusurlu olduğunu ileri sürmüş ve o davada bu kusur oranına itiraz edilmiyerek dava kabul edilmiş ve verilen karar kesinleşmiştir. Bu durumda kusur oranı konusunda taraflar arasında bir kesin delil mevcuttur. Böyle olunca yeniden kusur incelemesi yaptırılması ve davacının da kusurlu olduğunun kabulü ile maddi ve manevi tazminata karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) 26.1.1994 tarihinde oybirliği ile karar verildi.