 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/506
Karar No: 1993/715
Tarih: 10.11.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Üsküdar 4. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 27.4.1992 gün ve 36-315 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 21.9.1992 gün ve 8103-8208 sayılı ilamı:
(.. Toplanan delillerden davacının başka kadınlarla ilişki kurduğu davalı kadının da kocasına ağır hareketlerde bulunduğu anlaşılmıştır.
Bu durumda birinin kusurunu diğerinin kusurundan üstün tutma olanağı yoktur. Evlilik birliği temelinden sarsılmıştır. Boşanmaya karar verilmesi gerekirken davanın reddi usul ve kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonuda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle HUMK.nun 2494 sayılı Yasa ile değişik 438/II fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 10.11.1993 tarihinde yapılan ikinci görüşmede salt çoğunlukla karar verildi.