DAVA : Taraflar arasındaki "tenkis" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İnegöl Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 8.7.1991 gün ve 737-350 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine;

Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 18.11.1991 gün ve 11786-14269 sayılı ilamı:

(... Toplanan delillerden muris tarafından yapılan temliklerde mirasçıların mahfuz hisselerine tecavüz kastının bulunmadığı, taksim kurallarına uygun hareket edildiği anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı düşüncelerle hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Dava, tenkis istemine ilişkindir. Tüm dosya içeriğinden miras bırakanın, sağlığında davalılardan mirasçısı Bahriye haricinde bütün mirasçılarına, hemen yakın değerler göstererek bir kısım taşınmaz mallarını tapuda satış suretiyle temlik etmiştir.

Bir kısım mirasçılarına bağımsız bölümlerinin mülkiyetini geçirdiği apartmanda, miras bırakan adına kayıtlı iki bağımsız bölüm daha bulunmaktadır. Gerçekten, miras bırakanın ekonomik yönden güçlü ve taşınmaz mallarını satma gereksinimi içerisinde bulunmadığı belirlenmiş durumdadır. Tartışmasız bulunan bütün bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, miras bırakanın davalılara yaptığı temliki işlemde davacı mirasçısının saklı payına tecavüz etmeyi değil, aksine mirasçılar arasında sağlığında mallarını bölüştürmeyi amaçladığı duraksanmayacak biçimde anlaşılmaktadır.

Bu itibarla, mahkemece davalılara yapılan temliklerde davacı mirasçının saklı payına tecavüz kastının bulunmadığı vurgulanmak suretiyle davanın red edilmesi gereğine işaret eden ve Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru değildir. O halde usul ve Yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ: Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğuyla karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972