 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/475
Karar No: 1993/593
Tarih: 20.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "temerrüt nedeniyle tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonucunda; Ankara 11. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 8.9.1992 gün ve 1992/242-993 sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 30.11.1992 gün ve 1992/12940-13867 sayılı ilamiyle; (.. Davacı Ahmet konutunda kiracı olan davalının Ağustos ile Aralık 1991 ayları kira bedelini ödemiyerek temerrüde düştüğünü iddia ile kiralananın tahliyesini istemiştir. Bu iddiayı karşılık davalı, diğer usuli itirazları yanında, kiralanandaki havagazının kesilmesi üzerine Ocak ve Şohbene doğalgaz bağlanması için tesisat yaptırdığını bu masraflar sebebi ile kira parası ödemediğini, yaptığı masrafların kiraya mahsubu sonunda alacaklı dahi kaldığını savunarak tahliye davasının reddini istemiştir. Davacı savunmayı kabul etmemiş o konuda kendisine herhangi bir bildirimde bulunulmadığını belirtmiştir.
Bu durumda taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık, davalı tarafından ödenmeyen kira paraları için davalının ödeme yapmakta haklı olup olmadığı noktasındadır. Kiralananda zaruri tamirat gerektiği iddia edilmemiştir. Yapıldığı bildirilen gaz değişimi masraflarının zaruri tamirat olarak kabul edilmesi mümkün değildir. Yaptırılan işlerin ancak kiralananın kullanıldığı sırada meydana çıkan bir ayıba ilişkin olduğu kabul edilebilir. Bu ayıbın kiracı tarafından meydana getirilmesi söz konusu olmamakla birlikte bunun bertaraf edilmesi için kiralayana münasip mehil verilerek ihbarda bulunulması icap eder. BK.nun 251/2. maddesi gereğince meydana çıkan ayıp, ufak tefek ayıp olarak kabul edilse dahi, ancak kiralayanın yapılan ihbar üzerine münasip süre içinde bertaraf ettirmemesi takdirinde kiracı kiralayan hesabına o işlemi yaptırabilir. Olayda yapıldığı bildirilen tesisat tadilatının ufak tefek ayıbın giderilmesine ilişkin olduğu kabul edilse dahi kiralayanın haberdar edilmesi ve münasip mehil zarfında yapmaması nedeni ile masraf yapılmak zorunda kalındığı iddia ve ispat edilmediğine göre masrafların kiraya mahsup edilmesi mümkün değildir. Bu sebeple temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin kabulü icap eder. Aksi görüşle tahliye davasının reddi ile mukabil davanın kabulü usul ve Yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden : Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve Yasa'ya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20.10.1993 gününde oyçokluğu ile karar verildi.