 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/457
Karar No: 1993/572
Tarih: 13.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "bono iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Havsa Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 24.12.1986 gün ve 1983/251-1986/390 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 6.12.1986 gün ve 1988/3835-1989/572 sayılı ilamı:
(.. Davacı tarafın satış engeli olan bir gayrimenkulünü davalı tarafa satmak üzere anlaşma yapıldığı ve haricen senet düzenlendiği dosyadaki delillerden anlaşılmaktadır. Davacıların murisi Mehmet Taşdemir bonodaki imzasını inkar etmiş fakat bilirkişi incelemesi sonunda imzanın adı geçene ait olduğu saptanmıştır, davacı taraf dava dışı Nihat Çamur ismindeki şahsa bir bono verdiklerini, bu bononun davalı eline geçmiş olabileceğini ileri sürmüşse de bu iddiası isbat edilememiştir. Her ne kadar davalı taraf duruşma sırasında senet karşılığında davacı tarafa nakit verdiğini beyan etmişse de verilen bu nakit bir taşınmazın satın alınması amacına yönelik bulunduğundan netice itibarı ile senedin tanzim sebebinin (mal) olmak şeklinde belirdiği görülmektedir. Bu sebeple senedin davalı tarafından talil edildiği şeklindeki mahkeme kabulü isabetli değildir. Genel ilkeye göre senede karşı iddiasını yazılı delille isbat külfeti davacıya yüklenerek sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken olayda tadil bulunduğu görüşü ile sonuca varılması doğru bulunmadığından..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 13.10.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.