 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/43
Karar No: 1993/151
Tarih: 07.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tespit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İş Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 19.11.1991 gün ve 3591249 sayılı kararın incelenmesi davalılardan SSK vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 23.6.1992 gün ve 312-7068 sayılı ilamı: (.. Davalı işverenin 12.6.1991 günlü yazısında, davacının tespitini istediği 1962 yılı çalışmalarının ağaçlandırma müdürlüğüne bağlı olarak çevre temizliği, genel ağaçlandırma ve üretim işleri olduğu belirtilmiştir. O tarihte yürürlükte olan 6900 sayılı Maluliyet, İhtiyarlık ve Ölüm Sigortaları Kanunu 3008 İş Kanunu kapsamına giren işyeri ve işlerde çalışanların sigortalı saymıştır. Anılan Kanun'un 2. maddesinin Ç bendi ise tarım işlerinde çalışanları kapsam dışı bırakmıştır. Bu nedenle dava konusu çalışmaların sigortalı hizmet olarak değerlendirilmesi olanaksızdır. Tarım işi niteliğinde olan bu çalışmalar karşılığında davacıya ödenen ücretten ihtiyarlık sigortası primi kesilmiş olması, çalışmaların sigortalı hizmet sayılmasını gerektirmez. Kesilen primlerin yasal süre içerisinde istenmesi halinde davacıya geri verilmesi mümkün idi. Öte yandan resmi belgeler karşısında tanık anlatımlarına dayanılarak, çalışmaların bina inşaatında geçtiğini kabul etmek de imkansızdır. Açıklanan maddi ve hukuksal olgular karşısında davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararı'na uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalılardan SSK Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararı'nda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 7.4.1993 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.