 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/419
Karar No: 1993/566
Tarih: 06.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 11. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 11.2.1992 gün ve 778-126 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 18.6.1992 gün ve 4292-5521 sayılı ilamı:
(.. Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 19. maddesinin 2. fıkrasının 2. cümlesi hükmüne göre, kat malikleri ana yapıya zarar verecek nitelikte olmayan onarım ve tesisler diğer kat maliklerinin rızasını almaya gerek kalmadan yapabileceği cihetle 4 nolu meskenden ayrılıp dükkana katılan WC konusunda yukarıdaki hususlar da gözönünde bulundurulmak suretiyle bilirkişiden ek rapor alınıp hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile bu konudaki istemin de kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 24/II. maddesi uyarınca ana gayrımenkulün kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bölümünün işyerine katılarak kullanılabilmesi için gerekli bulunan kat malikleri kurulunun oybirliğiyle aldığı bir karar bulunmadığına göre, usul ve yasaya uygun olan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA) ikinci görüşmede 6.10.1993 tarihinde saltçoğunlukla karar verildi.